- zmniejszyć (się)
- zmniejszyć (się)pf.zob. zmniejszać (się).
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
zmniejszyć (się)
Look at other dictionaries:
zmniejszać się – zmniejszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się mniejszym pod względem rozmiarów, ilości, liczby, intensywności; maleć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezrobocie zmniejsza się. Zmniejszyła się inflacja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmniejszyć — dk VIb, zmniejszyćszę, zmniejszyćszysz, zmniejsz, zmniejszyćszył, zmniejszyćszony zmniejszać ndk I, zmniejszyćam, zmniejszyćasz, zmniejszyćają, zmniejszyćaj, zmniejszyćał, zmniejszyćany «uczynić coś mniejszym pod względem rozmiarów, ilości,… … Słownik języka polskiego
przerzedzić — dk VIa, przerzedzićdzę, przerzedzićdzisz, przerzedzićrzedź, przerzedzićdził, przerzedzićdzony przerzedzać ndk I, przerzedzićam, przerzedzićasz, przerzedzićają, przerzedzićaj, przerzedzićał, przerzedzićany 1. «zrobić rzadszym przez częściowe… … Słownik języka polskiego
zredukować — dk IV, zredukowaćkuję, zredukowaćkujesz, zredukowaćkuj, zredukowaćował, zredukowaćowany 1. «sprowadzić coś do mniejszych rozmiarów, mniejszej liczby, ilości itp.; ograniczyć, zmniejszyć, uszczuplić coś» Zredukować siły zbrojne do kilku dywizji.… … Słownik języka polskiego
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
pofolgować — dk IV, pofolgowaćguję, pofolgowaćgujesz, pofolgowaćguj, pofolgowaćował 1. pot. «pozwolić na coś, okazać pobłażanie; dać folgę, sfolgować» Pofolgować komuś w obowiązkach, w pracy. Pofolgować sobie z robotą. 2. pot. «zmniejszyć siłę natężenia,… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
zbiec — + rzad. zbiegnąć dk Vc, zbiegnę, zbiegniesz, zbiegnij, zbiegł, zbiegli, zbiegłszy zbiegać ndk I, zbiecam, zbiecasz, zbiecają, zbiecaj, zbiecał 1. «biegnąc opuścić się w dół, znaleźć się na dole» Zbiec po schodach, ze zbocza. 2. zwykle dk «ujść,… … Słownik języka polskiego
skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… … Słownik języka polskiego
obkurczyć — dk VIb, obkurczyćczę, obkurczyćczysz, obkurczyćkurcz, obkurczyćczył, obkurczyćczony obkurczać ndk I, obkurczyćam, obkurczyćasz, obkurczyćają, obkurczyćaj, obkurczyćał, obkurczyćany «o lekach, hormonach: spowodować skurczenie, zmniejszenie się… … Słownik języka polskiego
osłabnąć — dk Vc, osłabnąćnę, osłabnąćniesz, osłabnąćnij, osłabł (osłabnąćbnął), osłabnąćbła, osłabnąćbli, osłabnąćbłszy «stać się słabym, stracić siły, opaść z sił» Osłabnąć z głodu, z przepracowania. przen. a) «stać się mniej czynnym, mniej aktywnym»… … Słownik języka polskiego
